Aan jou, lieve medeaardbewoner en fan van McDonalds…blijkbaar

1.103 keer bekeken
Lees tijd: 4 minuten

Hi mede aardbewoner,

Volgens mij heb je een goed gevulde avond gehad. Blij voor je! Ik zie het ook voor mij: lekker met een paar vrienden wezen stappen en daarna even Mc-driven bij de nieuwe Mac bij de Scheg in Deventer. Gisteravond had je zin in het Mc Chili Chicken menu met frites groot inclusief die lekkere gele frietsaus en hé omdat het kan ook twee grote cola’s. Een fijne manier om je gezellige avond mee af te sluiten. Begrijp mij niet verkeerd, ik snap dat. Ik bedoel; als je nog in de leeftijd van, gokje, rond de 18 jaar bent, dan is dat ook een feestelijke afsluiting van de avond. Lekker een vette hap naar binnen werken. Ik ben ook jong geweest en tuurlijk ken ik dit soort avondjes ook. Genieten man. En dat mag ook. Niets fijner dan je lichaam af en toe te vullen met vette troep. Troep zeg je? Ja, troep maar dat weet jij natuurlijk ook wel. 😉

Ik zie ook voor mij hoe je het raampje van de auto, wellicht geleend van je pa, rond 00:17 uur, naar beneden laat gaan. De McDonalds medewerker die, ook voor jou zijn of haar nachtrust voorbij laat gaan om je te kunnen bedienen van een lekkere vette hap, vraagt waar je zin in hebt. Je geeft je bestelling door en rijdt naar de volgende stop om jouw bestelling en die, zo ik lees op het andere bonnetje, van je gabbers achterin op te pikken. Je pakt je bestelling aan, bedankt de medewerker vriendelijk, hoop ik, en vertrekt met een grote glimlach op je gezicht. Ha lekker! Hoe je precies achter het stuur je MC Chicken Chili menu zonder morsen weg krijgt weet ik niet precies. Uit ervaring weet ik wel dat dit een uitdaging is. Wellicht ben je even gestopt en heb je de tijd genomen om te genieten van je hap maar meer voor de hand ligt dat je met één hand aan het stuur bent gaan rijden en ondertussen je andere hand in de papieren zak zoekend naar de patatjes. Daarna over gegaan op de cola. Je rietje in je mond genomen en de cola, wat is die altijd koud he?, naar binnen geslokt. Best for last; de Mc Chicken Chili. Wat een feest! Je zou je misselijk kunnen eten, maar jij laat je niet kisten. Alles opgegeten. Bravo! Maar hé lieve medeaardbewoner, aan elk feestje komt een eind. Dat einde kwam bij de rotonde bij Olst. Het werd tijd dat je je slaapkamer ging opzoeken. Maar wat te doen met het afval?, zal je gedacht hebben. Je kunt het natuurlijk niet in de auto van je pa laten liggen. Dat vind hij vast niet chique. En hé zo ben jij toch ook niet opgevoed? We laten de auto natuurlijk wel schoon achter. Ik hoor het je pa zeggen: ‘Prima kind, neem mijn auto maar mee maar geen alcohol en schoon achter laten!’ Je hebt je aan de regels gehouden. Mijn complimenten.

Iets minder complimenteus ben ik over je volgende stap. Want tsja, je snapt natuurlijk al waar ik heen wil gaan met dit verhaal. Of niet? Ik zal het je vertellen. Vanmorgen vroeg liep ik met mijn hond richting de Ijssel. Genietend van de zon die op kwam. Het was koud, het had gevroren. Maar dat maakte mij niet uit. Ik geniet van de schoonheid van de natuur. Van de stilte. Maar het genieten ging al gauw over in ergernis. Zo vlakbij de rotonde kwam ik, en je voelt het al aankomen, nogal wat troep tegen. Namelijk jouw Mc Chili Chicken menu inclusief de colabekers en nog wat andere blikjes om wakker te kunnen blijven, lagen uitgekotst over de aarde. Mijn aarde, jouw aarde, onze aarde wel te verstaan.

Lieve mede aardebewoner. Ik wil je het volgende meegeven. En wellicht kun je er iets mee. En al kun je er niets mee voor jezelf, doe het dan voor jouw nageslacht. Kijk, dat jij je lichaam bevuilt met een vette hap, daar zal ik het verder niet over hebben. Dat is jouw verantwoordelijkheid. En af en toe ook helemaal niet erg. Maar dat je daarna mijn aarde, jouw aarde, onze aarde nogmaals bevuilt daar wil ik wel iets over kwijt. Stel dat je de aarde als jouw slaapkamer zou zien. Een schone plek waar je graag bent. Waar je je veilig voelt en tot rust kunt komen. Waar je je kunt opladen. Hoe fijn is dat? Maar stel dat diezelfde kamer nu helemaal bezaaid ligt met troep. Plastic, karton, bekers, blikjes. Je kunt er niet meer vrij bewegen. Hoe voelt dat? Niet fijn toch? Als je de aarde dus zo voor je kan zien, en dat kun jij, dan zou jij je toch schamen? Schamen voor je ouders, je familie, je vrienden? Dan zou je je toch schamen voor je nageslacht? Je wilt toch een kamer die opgeruimd is? Een kamer waar je trots op bent? Waar je je vrij kunt bewegen, alleen of samen. Waar je kunt genieten van de schoonheid. Ja toch? Nou dan. Je kunt vandaag al beginnen door heel simpel dat op te ruimen wat jij gebruikt. En kijk ook even om je heen. Misschien is de ander er nog niet van bewust. Net zoals jij gisternacht. Daarom heb ik het deze keer voor je gedaan. Zoals je vader of je moeder jouw slaapkamer ook vaak voor je hebben opgeruimd. Beloof me dat je het de volgende keer zelf doet. Neem je verantwoordelijkheid voor jezelf, voor de aarde. Ik weet zeker dat je het kunt!

Lieve groet, Maaike, mede aardbewoner.

Ps: Niet alles van wat ik vond komt uit het assortiment van McDonalds. Toch, omdat ik het het bonnetje van MC Donalds vond op de grond, richt ik dit ook aan jullie, MC. Er stond op: Wat vind jij van ons? Deel je ervaring en krijg een gratis drankje bij je volgende aankoop. Dat laatste hoeft niet hoor. Maar wellicht is het een goed idee om statiegeld te geven op het terugbrengen van jullie met zorg uitgezochte verpakkingsmateriaal. Zo kunnen jullie ook bijdragen aan een schoner milieu en het afval recyclen. Lijkt mij een nobel streven.

maaike boersma

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *