Al wandelend in de Sallandse natuur, liep ik bijna tegen deze boom op de foto aan. Ik keek er naar en voelde de symboliek van deze herfsttijd erin weergegeven; Het loslaten van het oude dat niet meer past en er op vertrouwen dat er iets nieuws en wellicht beter passend voor deze levensfase of cycli zich aandient. Je hoeft maar om je heen te kijken en je ziet dat het grote loslaten in de natuur begonnen is: Dwarrelende bladeren, vallende eikels, oude of zieken stammen die omvallen door harde windvlagen. Dat wat niet meer dient, laat de natuur los zodat er ruimte ontstaat voor nieuwe groei. Bij de mens ligt dit anders. Wij vinden het over het algemeen maar wat lastig om los te laten, we houden het liever bij het oude bekende. Dan weten we immers wat we hebben.
Maar daardoor stagneren we onze persoonlijke groei. En daarvoor zijn we mijn inziens hier op aarde. Dat we niet los durven laten, komt wellicht doordat we een stap overslaan. Namelijk: toelaten. Ik ben namelijk van mening dat wanneer we de gevoelens over hetgeen wat niet meer dient toe te laten, er een ander inzicht komt en er daarna werkelijk losgelaten kan worden.
Het werkt bij ons niet zo dat we zomaar iets dat ons dierbaar is (geweest) los kunnen laten en er niet meer over na hoeven denken. Zelfs gevoelens waar we aan gehecht zijn geraakt, laten we niet zomaar los. Wanneer we merken dat iets niet meer bij ons past, bijvoorbeeld een vriendschap, relatie, werk, maar ook gevoelens zoals onvrede of onrust, dan is het zinvol om jezelf toe te staan te doorvoelen waar het werkelijk over gaat en wat het met je doet. Vaak kom je dan uit bij een heel ander aspect in je leven dan je zelf dacht. Zomaar iets loslaten omdat je er klaar mee bent, is dus niet altijd handig. Je slaat op die manier een stap over waardoor er iets knagend achter kan blijven en je er alsnog niet los van bent in je hoofd en in je lijf.
De stam op de foto is werkelijk toe om de oude bast los te laten. Alle seizoenen zijn toegelaten en gepasseerd. Het jasje dat te krap is geworden, kan nu in alle vertrouwen afgeschud worden. Op naar een nieuw hoofdstuk.
Wat dient jou niet meer of kost je energie? Welke gevoelens roept dat bij je op? En kun je voelen waar deze gevoelens werkelijk over gaan?
Vind je het lastig om daar zelf achter te komen, dan kijk ik graag met je mee. Mail mij gerust: info@maaikeboersma.nl
