Ga weg met je bezoekregeling
Mijn haren gaan echt overeind staan van dit woord: bezoekregeling. In de Dikke van Dale staat: regeling die ervoor zorgt dat een gescheiden ouder een kind kan zien dat niet aan hem of haar is toegewezen. Na de scheiding hebben ouders recht op omgang met hun kind. Ja, natuurlijk! Het is je eigen bloed. Het meest belangrijke wat je samen met de moeder of vader van je kind op de wereld hebt gezet en waar je ontzettend trots op bent. Waar je dromen voor had/hebt. Die je het liefst dichtbij je wilt houden. En dan nu een bezoekregeling omdat om welke reden dan ook je liefdesrelatie over is? Hoe dan? Hoe kan het zover zijn gekomen dat dit woord ooit bedacht is? Het duidt mijns inziens op het vastzitten in patronen en denken in hokjes. Maar is dat nodig?
Vooropgesteld: er zullen ongetwijfeld situaties zijn tussen ex-liefdespartners die zo zijn geëscaleerd dat er geen normale omgang met elkaar meer mogelijk is. Dat is op zich al een triestheid waar je u tegen zegt. Maar bij ver weg de meeste gescheiden stellen moet het toch mogelijk zijn dat dit woord niet nodig is. Er moet toch op een natuurlijke manier met elkaar om kunnen worden gegaan, ook al is de liefdesrelatie voorbij? Mijns inziens kan dit door een scheiding te maken tussen een gezinsrelatie en een liefdesrelatie.
Je kunt namelijk helemaal niet scheiden als ouders. Je scheidt als liefdespartners en de gezinssituatie krijgt daardoor een andere vorm. De pijn zit in het denken dat de gezinsrelatie ook verbroken moet worden met alle gevolgen van dien. En natuurlijk verandert die vorm verdrietig genoeg ook, maar dat hoeft niet te betekenen dat alles maar uit de weg geruimd moet worden. Wanneer de liefdesrelatie goed en respectvol afgesloten kan worden, ontstaat er ruimte om een andere beter passende vorm te vinden voor een gezinsrelatie. De kinderen zijn de reden dat je altijd in verbinding met elkaar zult blijven op wat voor manier dan ook. De kinderen zijn ook de reden dat dit op een volwassen manier bewerkstelligt wordt. Je bent namelijk een voorbeeld voor hun.
Het niet willen accepteren dat de liefdesrelatie voorbij is veroorzaakt gevoelens van wrok, jaloezie, boosheid en verdriet. Met die emoties aan de slag gaan en daardoor een bewustzijnsontwikkeling doormaken die veel inzichten oplevert en rust en helderheid geeft, is van grote waarde. Dan kun je ook gaan inzien dat je met de moeder of vader van je kinderen een prima en fijne band kunt behouden. Het geeft veel meer ruimte en lichtheid voor jezelf en zeker ook voor de kinderen. Want hoe zou het voor je kinderen voelen dat hun vader of moeder altijd welkom is ? En natuurlijk zullen er triggers zijn als je elkaar ziet, zeker in de beginperiode wanneer je ook nog los moet komen van elkaar, maar wanneer je daar met zachtheid bij kunt blijven en kunt doorvoelen en daardoor kunt transformeren omdat je weet dat het los staat van de gezinsrelatie, dan kun je het woord bezoekregeling zeker ook skippen uit je woordenboek. En dat scheelt veel negatieve energie.
Wil jij dat jouw kinderen geen stress ervaren van jullie scheiding en wil je daar je eigen verantwoordelijkheid voor nemen door met jezelf aan de slag te gaan? Plan dan vrijblijvend een telefonische afspraak met mij in: info@maaikeboersma.nl