Wat er diep in je speelt, komt
om de zoveel tijd naar buiten.
En wanneer het naar buiten komt
is er de mogelijkheid om het te helen.
We hebben allemaal dingen
meegemaakt die we liever
niet nog een keer mee
willen maken.
En om het niet nog eens
mee te maken stoppen we
het diep in onszelf weg.
Dan hebben we er geen
last van denken we.
Toch werkt het
andersom.
Waar we ons bewust van zijn,
dat wat we durven voelen,
dat waar we onze diepste
emoties over loslaten,
verwijderen we als trilling
uit ons systeem.
En zodra we het als trilling
uit ons systeem loslaten,
zullen we niet meer dezelfde
situaties aantrekken.
Het leven zal je altijd
zichtbaar willen maken
wat er in jou speelt,
wat je vast hebt gezet
en verstopt om het
niet te voelen.
Het leven zal dit doen
door mensen tegenover
je te zetten, je in allerlei
situaties brengen, of
ziektes in je lichaam
tot uiting laten komen,
om je een kans te bieden
het te helen.
We gebruiken te vaak
ons lichaam als opslagplaats
van gevoelens en emoties,
terwijl het leven wil dat je
blijft stromen.
We kunnen boos of verdrietig
zijn omdat iemand ons iets
heeft aangedaan, en houden
ons bezig met schuld of
controle.
Terwijl, als we het leven
zouden laten stromen,
zouden we beseffen
dat er altijd de
mogelijkheid is
om steeds weer
iets nieuws over
onszelf te leren.
En dat we alle situaties
kunnen gebruiken als
een spiegel van onze
binnenwereld. Dan
zullen we in staat
zijn om grote
veranderingen
in ons leven
aan te brengen.
Pas als we in de
spiegel durven kijken
en zien wat het ons vertelt
over onszelf, kunnen we
begrijpen en veranderen,
zuiveren en helen, en
worden we nog meer
wie we werkelijk zijn.
Lichtflits.
