Wanneer je het gevoel hebt op eieren te lopen, ben je vooral gericht op de ander. Je wilt bijvoorbeeld de ander niet tot last zijn of je voelt je snel teveel. En om niet in een confrontatie terecht te komen, ga je voorzichtig te werk. Dit houd je wel een tijdje vol, maar vroeg of laat barst de bom of in dit geval; het ei. Niemand houdt het namelijk lang vol om op eieren te lopen. Vergroot het maar eens uit door op je tenen te staan en je schouder omhoog aan te spannen. Wat gebeurt er in je lijf? Juist, je verkrampt. Daarnaast adem je niet lekker door maar zit je vaak hoog in je adem. Mentaal is dit ook pittig. Je kunt immers je ei niet kwijt, oftewel je kunt jezelf niet zijn.
Het is dus belangrijk om goed naar je eigen behoeftes te (blijven)luisteren en je eigen ruimte te creëren door bijvoorbeeld even een frisse neus te halen buiten en tijdens het wandelen bewust op je ademhaling letten. Het helpt om uit de kramp te komen. Wanneer je, zoals in deze tijd, niet makkelijk naar buiten kunt, zoek dan een eigen plekje in huis of in de tuin waar je even tot jezelf kunt komen. Want zeg nou zelf: Het is vast niet voor niets dat in het woordje eigen, het woord ei voorkomt… Dus creëer je eigen ei!
Mocht je er alleen niet uitkomen, kijk dan eens of een Walk & Talk sessie bij je past. Je kunt mij altijd benaderen voor een kosteloos en vrijblijvend telefonisch kennismakingsgesprek.
Hartelijke groet,
Maaike Boersma Therapeut, Bewustmaker
