waarom ik stopte met pleisters plakken

Waarom ik stopte met pleisters plakken op mijn mentale wond

249 keer bekeken
Lees tijd: 3 minuten

Pleisters blokkeren de weg naar heling en groei.
Hoe bedoel je? Vraag je je misschien af.

De betekenis van het woord pleister is volgens van Dale:
-strookje zelfklevend textiel met verbandmateriaal om op een wond te plakken:
(figuurlijk) een pleister op de wond(e) iets dat het leed verzacht
En de betekenis van heling:
he·ling (de; v) genezing’

Een mooi voorbeeld is genezing van een wondje. Stel je voor dat je met je arm tegen een muur schaaft. Au! Er ontstaat een bloederig wondje. Het velletje is er af gegaan. Je pakt een papieren zakdoekje en dept het bloed eraf. Plakt een pleister erop en gaat weer verder met waar je mee bezig was. Ook al denk je er niet meer over na, er gebeurt wel degelijk veel rondom jouw wondje. Binnen een aantal uur komt er namelijk een vliesje over het wondje heen zonder dat je je er bewust van bent. Je hebt er niets voor nodig. Het genezingsproces ontstaat van binnenuit. Bijzonder eigenlijk hè? Even later komt er ook een korstje op waardoor het wondje dicht zit. Het korstje beschermt het wondje, zodat het vuil dat van buiten naar binnen zou kunnen komen tegen gehouden wordt. Een paar dagen later, je was al helemaal niet meer met het wondje bezig, laat de pleister los en valt het korstje eraf. Je arm ziet er weer uit alsof er niets gebeurd is. Zelfhelend vermogen heet dat.
De functie van de pleister was het bloeden te stoppen.

Maar hoe verzachten we dan mentaal leed? Gek genoeg zie ik dat toch ook vaak met een ‘pleister’ gebeuren. Een pleister in de zin van medicijnen, verdovende middelen, eten, afleiding door (social)media, et cetera. Het zijn de tijdelijke pleisters die op korte termijn misschien het gevoel van ongemak verzachten, maar op lange termijn is dit zeker niet werkend. De kern van het probleem wordt namelijk niet aangepakt.

Onder mentaal leed bedoel ik voor dit blog bijvoorbeeld:
– Het al tijden niet lekker in je vel zitten
– Onrust, onvrede ervaren
– Piekeren
– Stress gerelateerde klachten
– Somatische klachten
– Gevoelens van eenzaamheid
– Het moeilijk verwerken van verlies
– Gevoelens van angst, paniek

Dit soort ‘wonden’ kun je niet goed aantonen zoals het wondje op je arm. Het vraagt dus om een andere vorm van aandacht, namelijk in eerste instantie stilstand. Dit is nodig om te kunnen voelen en begrijpen waar het ongemak werkelijk over gaat. Wat wil er gezien en gehoord worden? Het vraagt ook om je kwetsbaar op durven stellen. Want zonder pleister ben je immers kwetsbaar.

Natuurlijk vertel ik dit ook uit eigen ervaring. Ik was een fanatiek pleister plakker. Een zelfoplosser. Totdat ik echt vastliep en klaar was met dat geplak. Ik gaf mijn wond de ruimte, leerde werkelijk luisteren naar mijzelf. Liet mijzelf toe om mijn pijn te doorvoelen. Durfde mij kwetsbaar op te stellen door hulp te vragen. Wat een opluchting was dat! Helend ook.

Daarom geloof ik ook zo in de kracht van het ervaringsgericht werken. En in de kracht van het zelfhelend vermogen van ons lichaam.
Het lichaam is zo ingenieus gebouwd, dat heling mogelijk is van binnenuit. Ook voor een heleboel mentaal leed. Wat daarvoor nodig is? In eerste instantie te luisteren naar je lijf, naar je hart. Wat heeft het je te zeggen? Welke signalen zend het uit? Waar gaat het precies over? Hoe is de verbinding tussen je hart en hoofd? Waarin word je belemmert om te kunnen groeien als mens?

In mijn praktijk op wielen werk ik ervaringsgericht. Dat wil zeggen; ik praat niet alleen met je óver het probleem waar je mee bij mij komt, maar ik kijk ook werkelijk hoe het probleem is ontstaan (hoe heb je de ‘wond’ opgelopen, wat is er precies gebeurd en wanneer is het ontstaan. Er worden dus geen pleisters geplakt. Dit omdat je, mijn inziens, dan een aantal stappen overslaat. Pleisters plakken over je mentale wond, is eigenlijk de kern van het probleem niet willen zien en/of voelen (En soms heb je ook geen idee waar die pijn vandaan komt).

Leer jezelf kennen door te luisteren naar de signalen van het lichaam. Bewust worden van dat wat er werkelijk achter het verhaal verteld wordt. Van het snappen waarom je doet zoals je doet. Zo krijg het wondje, dat je wellicht al lang geleden bent opgelopen, de aandacht die het verdient. En dan kan er heling en groei plaatsvinden van binnenuit.
En dat maakt de weg vrij om vrijuit te kunnen leven. Leven vanuit jouw eigen kwaliteiten en waarden.
Oftewel vanuit jouw hart!

Wil je weten of ik iets voor jou kan betekenen hierin? Maak hier een afspraak voor een vrijblijvend en kosteloos kennismakingsgesprek.

maaike boersma

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *